Carola Schouten: “We zorgen ervoor dat het voor de toekomst goed geregeld is”

Ger Jaarsma: “Er was nog wel wat voor nodig om dat door beide Kamers van het parlement heen te krijgen.” Carola Schouten: “Het is ook zaak dat je goed luistert. Want wat vinden partijen belangrijk? Kunnen we dat meenemen in de wet, of in de regelgeving daaromheen? Een wet is in mijn beleving nooit een statisch geheel. Wensen, vragen en ideeën van andere partijen passen misschien wel bij die situatie die je wilt bereiken. Daarmee win je maatschappelijk draagvlak voor een wet. Politiek is tenslotte ook een afspiegeling van de samenleving.

Dat is hier echt gebeurd – maar de kern van de wet is overeind gebleven. Dat was belangrijk.”

Ger Jaarsma: “Het is een wet van de polder, volgens sommigen.” Carola Schouten: “Ook in de polder was het soms wel spannend. Er zijn al zo lang zoveel partijen als vakbonden, werkgevers, verzekeraars en pensioenfondsen bij deze wet betrokken geweest, dat ik de wet ook zie als het product van de samenleving. Partijen zijn naar elkaar blijven luisteren, met elkaar zijn ze blijven zoeken naar oplossingen. Ook in deze tijd van tegenstellingen kunnen we dit soort grote hervormingen aan, we kunnen samen oog houden op het grotere geheel. Al is dat niet de snelste manier, je komt er wel verder mee.”

Ger Jaarsma: "Welke persoonlijke affiniteit heb je met pensioen? Of ligt je hart net wat meer bij Armoedebestrijding?" Carola Schouten: “Pensioen is heel relevant – één op één zelfs – voor dat andere onderwerp in mijn portefeuille: armoede. Het hebben van een goed pensioen maakt echt het verschil of je rond kunt komen of niet, op je oude dag. Het is aan ons als wetgever en alle partijen in de polder om die arbeidsvoorwaarde met elkaar goed te regelen. We zorgen ervoor dat veel werknemers erop kunnen rekenen dat ze pensioen opbouwen. Ook moeten ze erop kunnen rekenen dat er goed met dat geld wordt omgegaan. Je moet erop kunnen vertrouwen dat het fonds het goed uitvoert, omdat je er straks afhankelijk van bent. Ik snap dat mensen daarover vragen hebben en er soms ook bezorgd over zijn. Het is aan alle betrokken partijen om heel transparant te laten zien wat ze doen. Zodat we samen deze mensen betrokken houden. Zo hou je als fonds het vertrouwen van de deelnemers.”

Ger Jaarsma: “Er is nog steeds veel kritiek. Bijvoorbeeld over ‘inhaalindexatie’ - je hoort vaak dat mensen zich bestolen voelen. Wat zou je tegen die mensen willen zeggen?”

Carola Schouten: “Die boosheid begrijp ik wel. Een van de grote ‘waaroms’ van deze wet was juist om daar iets aan te doen. Want het ging in de afgelopen tien jaar economisch niet slecht, maar mensen zagen daar niet altijd iets van terug in hun pensioen – of werden zelfs gekort. Door deze wet kunnen we gemiste indexatie niet terughalen, maar we kunnen wel zorgen dat het voor de toekomst goed geregeld is. Dat is wat deze wet doet. Het kan natuurlijk per fonds verschillen wat ze kunnen doen aan inhaalindexatie.”

Ger Jaarsma: “Wat is het beste dat fondsen zouden kunnen doen? En wat is het slechtste dat ze kunnen doen?” Carola Schouten: “Allebei tegelijkertijd: communiceren! Het beste dat je kunt doen is echt goed nadenken over de vraag ‘hoe ga ik met al die deelnemers communiceren; met mensen die er wel wat over lezen maar niet precies weten wat er gaande is’? Ik weet dat er bij veel fondsen al goed over nagedacht wordt, over wat er blijft én over de stappen die anders worden. Veel deelnemers ervaren pensioen als een ingewikkeld onderwerp. Hen goed blijven betrekken, daar gaat het om. Mensen hebben gehoord dat er van alles verandert, terwijl ze niet goed weten wat hun eigen situatie is. Als je hen dan niet voldoende betrekt, roept het meer vragen op – en dat zou echt niet goed zijn in deze situatie.”